Αποσπάσματα από το βιβλίο "Ακόμα και οι καουμπόισες μελαγχολούν"
Το βιβλίο θίγει πολλάπλά ζητήματα κοινωνικού, θρησκευτικού, υπαρξιακού χαρακτήρα.
Για τις κοινωνικές συμβάσεις και το ρόλο της γυναίκας
Οι ετερόφυλες σχέσεις φαίνονται να καταλήγουν μόνο στο γάμο, και για τις περισσότερες γυναίκες, με την πλύση εγκεφάλου που τους έχουν κάνει, φαίνεται ότι ο γάμος είναι η κορυφαία εμπειρία. Για τους άντρες ο γάμος είναι απλώς θέμα αποδοτικής λογιστικής: ο άντρας έχει φαϊ, κρεβάτι, πλύσιμο, τηλεόραση, μουνί, παιδιά και ανέσεις όλα κάτω από μία στέγη. κι έτσι δε χρειάζεται να σπαταλά την ψυχική του ενέργεια για να σκέφτεται γι αυτά τόσο πολύ - τότε είναι ελεύθερος να βγει έξω στον κόσμο και να δώσει τις μάχες της ζωής, που είναι και το ουσιαστικό στοιχείο της ύπαρξης. Για τη γυναίκα όμως, ο γάμος είναι μία παράδοση. Γάμος σημαίνει ότι μια κοπέλα εγκαταλείπει τον αγώνα, φεύγει από το πεδίο της μάχης και, από τότε και στο εξής αφήνει την πραγματικά ενδιαφέρουσα και σημαντική δράση στον άντρα της, αυτόν που παζάρεψε για να την "φροντίζει". Τι λυπηρό παζάρι! Οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άντρες γιατί δεν ζουν πραγματικά.
Οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορεί να αποθαρρύνουν τα μικρά αγοράκια, όμως δέχονται τα όνειρά τους και υπάρχει η δυνατότητα να εκπληρώσουν τις παιδικές τους προσδοκίες. Τα μικρά κοριτσάκια όμως; Δώστε τους κούκλες, σερβίτσια τσαγιού και πλαστικές σόμπες. Αν δείξουν καμιά όρεξη για πιο άγρια παιχνίδια, πες τα αγοροκόριτσα, κάντους το χατήρι για μερικά χρόνια και μετά, σκάστους τα άσχημα νέα. Κι αν βρεθεί κανένα κορίτσι που επιμένει να φαντάζεται ένα πιο συναρπαστικό μέλλον για τον εαυτό της απ' το νοικοκυριό, τις δουλειές του γραφείου και τα παιδιά, καλύτερα να τη στείλεις γραμμή στον παιδοψυχολόγο. Ανάγκασέ τη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Μεγάλες αλήθειες για τη ζωή
Υπάρχουν πολλά πράγματα που γι' αυτά αξίζει να ζεις, υπάρχουν λίγα πράγματα που γι'αυτά αξίζει να πεθάνεις, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που γι'αυτό ν' αξίζει να σκοτώσεις.
Όσο και να θέλουν οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι - ακόμη και μέχρι το σημείο να θεωρούν την ελευθερία ανώτερη από την ευτυχία - υπάρχει μία αποστροφή για την ελευθερία, εκεί μέσα στο ίδιο τους το DNA. Εδώ και ολόκληρους αιώνες εξελικτικού χρόνου το DNA μας ψυθιρίζει συνέχεια στα αυτιά των κυττάρων μας ότι εμείς, ο καθένας μας, είμαστε τα πιο πολύτιμα πράγματα που υπάρχουν μέσα στο σύμπαν και ότι οποιαδήποτε πράξη προκαλεί τον παραμικρότερο κίνδυνο για μας έχει συνέπειες συμπαντικής σημασίας. "Πρόσεχε, τακτοποιήσου, βολέψου, μην ταράζεις τα νερά" ψυθιρίζει το DNA. Αλλά και αντίστροφα, η λαχτάρα για ελευθερία, η ριψοκίνδυνη πεποίθηση ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και τίποτα να κερδίσουμε, υπάρχει κι αυτή μέσα στο DNA μας. Κατά τη γνώμη μου, όμως, έχει πολύ πιο πρόσφατη εξελικτική προέλευση. Έχει εμφανιστεί τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια, παράλληλα με τη γρήγορη αύξηση του μεγέθους του εγκεφάλου και της διανοητικής ικανότητας που συδέεται με το γεγονός ότι γίναμε άνθρωποι. Αλλά η επιθυμία για ασφάλεια, η θέληση για επιβίωση, είναι πολύ πιο αρχαία. Και τώρα, οι αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις που υπάρχουν στο DNA παράγουν ένα βασικό παράδοξο που με τη σειρά του παράγει τον χαρακτήρα του ανθρώπου - που, πάνω από οτιδήποτε άλλο, είναι αντιφατικός. Για να ζήσει κανείς ολοκληρωτικά, πρέπει να είναι ελεύθερος, αλλά για να είναι ελεύθερος πρέπει να θυσιάσει την ασφάλεια. Επομένως, για να ζήσει κανείς πρέπει να είναι έτοιμος να πεθάνει.
Κάθε άτομο πρέπει να βρει τη δική του λύση, μόνο του. Υπάρχουν βέβαια οδηγοί αλλά ακόμη και οι πιο σοφοί οδηγοί είναι τυφλοί στο δικό σου κομμάτι του λαγουμιού. Όχι. Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε αυτή τη ζωή είναι να κρατήσει την ακεραιότητά του, τη φαντασία του και την ατομικότητά του- κι έχοντας αυτά τα πράγματα μαζί του, μπροστά του και σε μέρος που να φαίνονται ξεκάθαρα, να πηδήσει μέσα στο χορό της ύπαρξης.
"Γίνε ο δάσκαλος του εαυτού σου"
"Γίνε εσύ ο ίδιος ο Ιησούς σου"
"Γίνε εσύ ο ιπτάμενος δίσκος σου. Σώσε τον εαυτό σου"
"Γίνε εσύ ο αγαπημένος σου. Ελευθέρωσε την καρδιά"
Ελευθερία είναι να παίζω ελεύθερος μέσα στο σύμπαν.
Για την πολιτική
Σε περιόδους που επικρατεί εκτεταμένο χάος και σύγχυση, το καθήκον των πιο εξελιγμένων όντων - καλλιτεχνών, επιστημόνων, κλόουν και φιλοσόφων - είναι να δημιουργούν τάξη. Σε καιρούς σαν τους δικούς μας, όμως, όταν υπάρχει πάρα πολλή τάξη, πάρα πολλή διαχείριση, πάρα πολύς προγραμματισμός και έλεγχος, γίνεται καθήκον των ανώτερων ανδρών και γυναικών να πετάξουν τα δικά τους κατσαβίδια μέσα στη μηχανή για να την ξεχαρβαλώσουν. Για να ανακουφίσουν την καταπίεση του ανθρώπινου πνεύματος, πρέπει να σπείρουν την αμφιβολία και την αναταραχή.
Για τη θρησκεία
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ελέγχεις τις μάζες από το φόβο μιας παντοδύναμης μορφής που η εξουσία της δε μπορεί να αμφισβητηθεί ποτέ επειδή δεν είναι ποτέ άμεση.
Για τις ουσίες
Τι θα πει μαστουρωμένοι και φτιαγμένοι; Κάθε ζωντανό πλάσμα είναι μια χημική σύνθεση, και οτιδήποτε προστεθεί σ' αυτό, του αλλάζει τη σύνθεση. Όταν τρως ένα χάμπουργκερ ή μια σοκολάτα, αυτό αλλάζει τη χημεία του σώματός σου. Το είδος των τροφών που τρως, το είδος του αέρα που ανασαίνεις, μπορεί να αλλάξει τη νοητική σου κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι είσαι "μαστουρωμένη"; Αυτή η λέξη είναι ηλίθια.
Για τον έρωτα
Ο έρωτας μας μπερεδεύει τόσο εύκολα επειδή βρίσκεται πάντα σε συνεχή ροή ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την ουσία, ανάμεσα στην ανάμνηση και την επιθυμία, ανάμεσα στην ικανοποίηση και την ανάγκη. Μερικές φορές οι αντιφάσεις του έρωτα είναι τόσο αξεδιάλυτα μπερδεμένες, ώστε ο μόνος τρόπος για να δεις την αλήθεια του έρωτα είναι να την αντιπαραθέσεις με τη συμπαγή αλήθεια της λαγνείας. Φυσικά ο έρωτας δε μπορεί ποτέ να ξεγυμνωθεί εντελώς από την ψευδαίσθηση αλλά, το να φτάσεις και μόνο σε μια επίγνωση της ψευδαίσθησης, είναι σαν να κάνεις χειραψία με την αλήθεια - και μερικές φορές, το σκληρό φως της λαγνείας δίνει ακριβώς μια τέτοια επίγνωση.
Το βιβλίο θίγει πολλάπλά ζητήματα κοινωνικού, θρησκευτικού, υπαρξιακού χαρακτήρα.
Για τις κοινωνικές συμβάσεις και το ρόλο της γυναίκας
Οι ετερόφυλες σχέσεις φαίνονται να καταλήγουν μόνο στο γάμο, και για τις περισσότερες γυναίκες, με την πλύση εγκεφάλου που τους έχουν κάνει, φαίνεται ότι ο γάμος είναι η κορυφαία εμπειρία. Για τους άντρες ο γάμος είναι απλώς θέμα αποδοτικής λογιστικής: ο άντρας έχει φαϊ, κρεβάτι, πλύσιμο, τηλεόραση, μουνί, παιδιά και ανέσεις όλα κάτω από μία στέγη. κι έτσι δε χρειάζεται να σπαταλά την ψυχική του ενέργεια για να σκέφτεται γι αυτά τόσο πολύ - τότε είναι ελεύθερος να βγει έξω στον κόσμο και να δώσει τις μάχες της ζωής, που είναι και το ουσιαστικό στοιχείο της ύπαρξης. Για τη γυναίκα όμως, ο γάμος είναι μία παράδοση. Γάμος σημαίνει ότι μια κοπέλα εγκαταλείπει τον αγώνα, φεύγει από το πεδίο της μάχης και, από τότε και στο εξής αφήνει την πραγματικά ενδιαφέρουσα και σημαντική δράση στον άντρα της, αυτόν που παζάρεψε για να την "φροντίζει". Τι λυπηρό παζάρι! Οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άντρες γιατί δεν ζουν πραγματικά.
Οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορεί να αποθαρρύνουν τα μικρά αγοράκια, όμως δέχονται τα όνειρά τους και υπάρχει η δυνατότητα να εκπληρώσουν τις παιδικές τους προσδοκίες. Τα μικρά κοριτσάκια όμως; Δώστε τους κούκλες, σερβίτσια τσαγιού και πλαστικές σόμπες. Αν δείξουν καμιά όρεξη για πιο άγρια παιχνίδια, πες τα αγοροκόριτσα, κάντους το χατήρι για μερικά χρόνια και μετά, σκάστους τα άσχημα νέα. Κι αν βρεθεί κανένα κορίτσι που επιμένει να φαντάζεται ένα πιο συναρπαστικό μέλλον για τον εαυτό της απ' το νοικοκυριό, τις δουλειές του γραφείου και τα παιδιά, καλύτερα να τη στείλεις γραμμή στον παιδοψυχολόγο. Ανάγκασέ τη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Μεγάλες αλήθειες για τη ζωή
Υπάρχουν πολλά πράγματα που γι' αυτά αξίζει να ζεις, υπάρχουν λίγα πράγματα που γι'αυτά αξίζει να πεθάνεις, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που γι'αυτό ν' αξίζει να σκοτώσεις.
Όσο και να θέλουν οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι - ακόμη και μέχρι το σημείο να θεωρούν την ελευθερία ανώτερη από την ευτυχία - υπάρχει μία αποστροφή για την ελευθερία, εκεί μέσα στο ίδιο τους το DNA. Εδώ και ολόκληρους αιώνες εξελικτικού χρόνου το DNA μας ψυθιρίζει συνέχεια στα αυτιά των κυττάρων μας ότι εμείς, ο καθένας μας, είμαστε τα πιο πολύτιμα πράγματα που υπάρχουν μέσα στο σύμπαν και ότι οποιαδήποτε πράξη προκαλεί τον παραμικρότερο κίνδυνο για μας έχει συνέπειες συμπαντικής σημασίας. "Πρόσεχε, τακτοποιήσου, βολέψου, μην ταράζεις τα νερά" ψυθιρίζει το DNA. Αλλά και αντίστροφα, η λαχτάρα για ελευθερία, η ριψοκίνδυνη πεποίθηση ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και τίποτα να κερδίσουμε, υπάρχει κι αυτή μέσα στο DNA μας. Κατά τη γνώμη μου, όμως, έχει πολύ πιο πρόσφατη εξελικτική προέλευση. Έχει εμφανιστεί τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια, παράλληλα με τη γρήγορη αύξηση του μεγέθους του εγκεφάλου και της διανοητικής ικανότητας που συδέεται με το γεγονός ότι γίναμε άνθρωποι. Αλλά η επιθυμία για ασφάλεια, η θέληση για επιβίωση, είναι πολύ πιο αρχαία. Και τώρα, οι αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις που υπάρχουν στο DNA παράγουν ένα βασικό παράδοξο που με τη σειρά του παράγει τον χαρακτήρα του ανθρώπου - που, πάνω από οτιδήποτε άλλο, είναι αντιφατικός. Για να ζήσει κανείς ολοκληρωτικά, πρέπει να είναι ελεύθερος, αλλά για να είναι ελεύθερος πρέπει να θυσιάσει την ασφάλεια. Επομένως, για να ζήσει κανείς πρέπει να είναι έτοιμος να πεθάνει.
Κάθε άτομο πρέπει να βρει τη δική του λύση, μόνο του. Υπάρχουν βέβαια οδηγοί αλλά ακόμη και οι πιο σοφοί οδηγοί είναι τυφλοί στο δικό σου κομμάτι του λαγουμιού. Όχι. Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε αυτή τη ζωή είναι να κρατήσει την ακεραιότητά του, τη φαντασία του και την ατομικότητά του- κι έχοντας αυτά τα πράγματα μαζί του, μπροστά του και σε μέρος που να φαίνονται ξεκάθαρα, να πηδήσει μέσα στο χορό της ύπαρξης.
"Γίνε ο δάσκαλος του εαυτού σου"
"Γίνε εσύ ο ίδιος ο Ιησούς σου"
"Γίνε εσύ ο ιπτάμενος δίσκος σου. Σώσε τον εαυτό σου"
"Γίνε εσύ ο αγαπημένος σου. Ελευθέρωσε την καρδιά"
Ελευθερία είναι να παίζω ελεύθερος μέσα στο σύμπαν.
Για την πολιτική
Σε περιόδους που επικρατεί εκτεταμένο χάος και σύγχυση, το καθήκον των πιο εξελιγμένων όντων - καλλιτεχνών, επιστημόνων, κλόουν και φιλοσόφων - είναι να δημιουργούν τάξη. Σε καιρούς σαν τους δικούς μας, όμως, όταν υπάρχει πάρα πολλή τάξη, πάρα πολλή διαχείριση, πάρα πολύς προγραμματισμός και έλεγχος, γίνεται καθήκον των ανώτερων ανδρών και γυναικών να πετάξουν τα δικά τους κατσαβίδια μέσα στη μηχανή για να την ξεχαρβαλώσουν. Για να ανακουφίσουν την καταπίεση του ανθρώπινου πνεύματος, πρέπει να σπείρουν την αμφιβολία και την αναταραχή.
Για τη θρησκεία
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ελέγχεις τις μάζες από το φόβο μιας παντοδύναμης μορφής που η εξουσία της δε μπορεί να αμφισβητηθεί ποτέ επειδή δεν είναι ποτέ άμεση.
Για τις ουσίες
Τι θα πει μαστουρωμένοι και φτιαγμένοι; Κάθε ζωντανό πλάσμα είναι μια χημική σύνθεση, και οτιδήποτε προστεθεί σ' αυτό, του αλλάζει τη σύνθεση. Όταν τρως ένα χάμπουργκερ ή μια σοκολάτα, αυτό αλλάζει τη χημεία του σώματός σου. Το είδος των τροφών που τρως, το είδος του αέρα που ανασαίνεις, μπορεί να αλλάξει τη νοητική σου κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι είσαι "μαστουρωμένη"; Αυτή η λέξη είναι ηλίθια.
Για τον έρωτα
Ο έρωτας μας μπερεδεύει τόσο εύκολα επειδή βρίσκεται πάντα σε συνεχή ροή ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την ουσία, ανάμεσα στην ανάμνηση και την επιθυμία, ανάμεσα στην ικανοποίηση και την ανάγκη. Μερικές φορές οι αντιφάσεις του έρωτα είναι τόσο αξεδιάλυτα μπερδεμένες, ώστε ο μόνος τρόπος για να δεις την αλήθεια του έρωτα είναι να την αντιπαραθέσεις με τη συμπαγή αλήθεια της λαγνείας. Φυσικά ο έρωτας δε μπορεί ποτέ να ξεγυμνωθεί εντελώς από την ψευδαίσθηση αλλά, το να φτάσεις και μόνο σε μια επίγνωση της ψευδαίσθησης, είναι σαν να κάνεις χειραψία με την αλήθεια - και μερικές φορές, το σκληρό φως της λαγνείας δίνει ακριβώς μια τέτοια επίγνωση.
No comments:
Post a Comment