12.20.2012
12.14.2012
Το άρωμα του ονείρου
"Η δευτερεύουσα αποστολή ενός καθρέφτη του μπάνιου είναι να καταγράφει τους παφλασμούς που συμβαίνουν μέσα στον πνευματικό βούρκο".
"Υπάρχει ένα σημείο όπου η υψηλή επιστήμη υπερβαίνει το τεχνολογικό επίπεδο και εισέρχεται στο ποιητικό"
" Η ψυχή αντλεί την τροφή της μέσα από την αίσθηση της όσφρησης"
"Αν η επιθυμία προκαλέι οδύνες, ίσως αυτό να γίνεται επειδή δεν επιθυμούμε με σύνεση ή επειδή είμαστε αδέξιοι στο να αποκτήσουμε εκείνο που επιθυμούμε. Αντί να κρυβόμαστε μέσα σ' ένα πέπλο από προσευχές χτίζοντας τοίχους ολόγυρά μας ενάντια στον πειρασμό, γιατί να μη γινόμαστε πιο επιδέξιοι στην ολοκλήρωση της επιθυμίας; Η σωτηρία είναι για τους αδύναμους, αυτό τουλάχιστον πιστεύω εγώ. Δε θέλω τη σωτηρία, εγώ θέλω ζωή, ζωή στην πληρότητά της, τόσο τη μιζέρια της όσο και το μεγαλείο της. Αν οι θεοί φορολογούν την έκσταση, είμαι πρόθυμος να πληρώσω. Αλλά και σε κάθε ευκαιρία, θα διαμαρτυρηθώ για τους φόρους τους, κι αν ο Οντίν ή ο Σίβα ή ο Βούδας ή αυτός ο -πώς τον λένε- ο Χριστιανός, δε δεχτούν τη διαμαρτυρία μου, τότε κι εγώ θα δεχτώ την οργή τους. Δε μπορώ να πιστέψω ότι τα πιο απολαυστικά πράγματα της ζωής απλώθηκαν μπροστά μας μόνο και μόνο για να μας βάλουν σε δοκιμασία και να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την απόκτηση του μεγάλου βραβείου: της ασφάλειας του τίποτα. Ένα τέτοιο φτηνό παιχνίδι με τη ζωή είναι ανάξιο τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τους θεούς"
Δεν είναι άξιο αορίας, λοιπόν, ότι η εκκλησία έφτασε στο σημείο να εξοιμώσει το άρωμα με την αμαρτία και τη δυσωδία με την αγιότητα. Λέγεται ότι ορισμένοι άγιοι παραμελούσαν τόσο ολοκληρωτικά τις συνηθισμένες απαιτήσεις της ατομικής υγιεινής που ο ίδιος ο Σατανάς τρόμαζε μόλις τους πλησίαζε και το έβαζε στα πόδια - από εκεί προέρχεται και η φήμη τους για αγιοσύνη. Κατά περιόδους, η Εκκλησία έδειξε την εύνοιά της για τα θυμιάματα και τα μυρωδικά έλαια. Οι αρωματικές ουσίες ήταν από παλία ένα σημαντικό στοιχείο των τελετουργιών. Συνολικά, ωστόσο, η Εκκλησία έπρεπε να αντιταχθεί στο άρωμα γιατί δε μπορούσε να αποφύγει το συμπέρασμα ότι το άρωμα είναι μια σιωπηρή πρόκληση σε απαγορευμένες σεξουαλικές ενασχολήσεις.
Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον πολεμιστή των Ζουλού που άλειφε το κορμί του με λίπος λιονταριού και στη μοντέρνα γυναίκα που αλείβει το δικό της με κάποιο ακριβό άρωμα. Ο ενας προσπαθούσε να αποκτήσει το θάρρος του βασιλιά των ζώων και η άλλη προσπαθεί να αποκτήσει την ακαταμάχητη σεξουαλικότητα των λουλουδιών. Η βασική αρχή είναι η ίδια.
Σύμφωνα με την αντίληψη της ανθρωπολογικής επιστήμης για την ομοιοπαθητική μαγεία, το άρωμα είναι το μέσο με το οποίο η γυναίκα σφετερίζεται μαγικά τις σεξουαλικές δυνάμεις του λουλουδιού.
"Το να ζεις μοναχά με μελλοντικές επιθυμίεςείναι μια στάση αντίθετη προς τη ζωή όσο και η προσκόλληση στο παρελθόν. Τόσο η νοσταλγία όσο και η ελπίδα είναι εμπόδια της αυθεντικής εμπειρίας".
"Υπάρχει ένα σημείο όπου η υψηλή επιστήμη υπερβαίνει το τεχνολογικό επίπεδο και εισέρχεται στο ποιητικό"
" Η ψυχή αντλεί την τροφή της μέσα από την αίσθηση της όσφρησης"
Επιθυμία και Δυστυχία
"Ένα μεγάλο μέρος της ζωής ισοδυναμεί με δυστυχία, τη δυστυχία την προκαλεί η επιθυμία, άρα αν εξαλειφθεί η επιθυμία θα εξαλειφθεί και η δυστυχία. Αυτό αληθεύει αρκετά. Σίγουρα στον κόσμο υπάρχει πολλή δυστυχία, αλλά υπάρχει και αρκετή απόλαυση. Αν κάποιοσ αποδιώξει την απόλαυση για ν' αποφύγει τη δυστυχία, τότε τι έχει κερδίσει; Μια ζωή δίχως δυστυχία και δίχως ευχαρίστηση είναι μια ζωή ουδέτερ, άδεια ζωή, είναι το τίποτα του κενού. Το να επιζητείς πραγματικά τη μηδαμινότητα του τίποτα είναι χειρότερο κι από ήττα. Είναι δειλία, στενοκαρδία, είναι μια ατιμωτική υποχώρηση και παράδοση άνευ όρων. Σαν τα μωρά παιδιά που φοβούνται τόσο πολύ τον πόνο, ώστε απορρίπτουν τα μύρια γλυκά θαύματα της ζωής για να προστατευθούν από το πλήγμα. Πώς μπορείς να σεβαστείς μια τέτοια αδυναμία, πώς μπορείς να θαυμάσεις έναν τέτοιο άνθρωπο που συνειδητά ενστερνίζεται την κενότητα, τη μετριότητα και την ασφάλεια αντί να ρισκάρει την πιθανή οδύνη που μπορεί να προκύψει από κάποιες απογοητεύσεις;""Αν η επιθυμία προκαλέι οδύνες, ίσως αυτό να γίνεται επειδή δεν επιθυμούμε με σύνεση ή επειδή είμαστε αδέξιοι στο να αποκτήσουμε εκείνο που επιθυμούμε. Αντί να κρυβόμαστε μέσα σ' ένα πέπλο από προσευχές χτίζοντας τοίχους ολόγυρά μας ενάντια στον πειρασμό, γιατί να μη γινόμαστε πιο επιδέξιοι στην ολοκλήρωση της επιθυμίας; Η σωτηρία είναι για τους αδύναμους, αυτό τουλάχιστον πιστεύω εγώ. Δε θέλω τη σωτηρία, εγώ θέλω ζωή, ζωή στην πληρότητά της, τόσο τη μιζέρια της όσο και το μεγαλείο της. Αν οι θεοί φορολογούν την έκσταση, είμαι πρόθυμος να πληρώσω. Αλλά και σε κάθε ευκαιρία, θα διαμαρτυρηθώ για τους φόρους τους, κι αν ο Οντίν ή ο Σίβα ή ο Βούδας ή αυτός ο -πώς τον λένε- ο Χριστιανός, δε δεχτούν τη διαμαρτυρία μου, τότε κι εγώ θα δεχτώ την οργή τους. Δε μπορώ να πιστέψω ότι τα πιο απολαυστικά πράγματα της ζωής απλώθηκαν μπροστά μας μόνο και μόνο για να μας βάλουν σε δοκιμασία και να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την απόκτηση του μεγάλου βραβείου: της ασφάλειας του τίποτα. Ένα τέτοιο φτηνό παιχνίδι με τη ζωή είναι ανάξιο τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τους θεούς"
Έρωτας και Χωρισμός
"Η υψηλότερη λειτουργία του έρωτα αντικαθρεφτιζεται στο γεγονός ότι κάνει τον αγαπημένο μας μια μοναδική και αναντικατάστατη ύπαρξη. Παρόλα αυτά οι ερωτευμένοι εξακολουθούν να τσακώνονται. Πολύ συχνά τσακώνονται για να ξαναφορτίσουν την ατμόσφαιρα ανάμεσά τους, για να ζωηρέψουν τον τόνο της σχέσης τους. Σπάνια οι καβγάδες έχουν τις ρίζες τους στα βαθία νερά κάποιας σοβαρής αιτίας, αλλά όταν υπάρχει πραγματικά μια τέτοια αιτία, τότε οι καβγάδες συνοδεύονται από μια ιδιαίτερη θλίψη, επειδή το μυαλό ργεί περισσότερο από την καρδιά να γιατρευτεί και τέτοιοι καβγάδες μπορούν να καταστρέψουν μια σχέση, ακόμα κι αν η σχέση αυτή έχει ευδοκιμήσει για πολλά χρόνια".
Θεοί και Άνθρωποι
"..σαν θεός θα ζει όσο καιρό οι άνθρωποι πιστεύουν σ'αυτόν, οι άνθρωποι ελέγχουν το πεπρωμένο των θεών τους. Θα μπορούσες ακόμα να πεις ότι οι άνθρωποι δημιουργούν τους θεούς τους, όσο και οι θεοί δημιουργούν τους ανθρώπους, γιατί όπως το καταλαβαίνω εγώ, όσο κι αν είμαι αμόρφωτη, αυτό είναι κάτι αμοιβαίο. Οι θεοί και οι άνθρωποι δημιουργούν οι μεν τους δε, αλλά με δοιαφορετικό τρόπο".
Ευτυχία και Δυστυχία
"Η πραγματικότητα είναι κάτι το υποκειμενικό και σ'αυτόν τον πολιτισμό υπάρχει μία τάση, να θεωρεί κάτι σαν σημαντικό μοναχά όταν είναι σοβαρό και άχαρο. Και έχεις δίκιο για τους χαζοχαρούμενους, μόνο που δεν είναι ευτυχισμένοι αλλά λοβοτομημέμοι. Αλλά και οι εξυπνοκατσούφηδές σου, είναι το ίδιο γελοίοι. Όταν δεν είναι ευτυχισμένος, φτάνεις να δπίνεις μεγάλη σημασία στον εαυτό σου και αρχίζεις να τον παίρνεις πολύ στα σοβαρά. Οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι, εννοώ δηλαδή, οι άνθρωποι που πραγματικά γουστάρουν τους εαυτούς τους, δε σκέφτονται και τόσο πολύ τους εαυτούς τους. Ο δυστυχισμένος αγανακτεί όταν προσπαθείς να τον ευθυμήσεις γιατί αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάψει ν' ασχολείται με τον εαυτό του και ν' αρχίσει να προσέχει τον κόσμο ολόκληρο. Η δυστυχία είναι η υπέρτατη μορφή αυτοενασχόλησης".
Το άρωμα των λουλουδιών
" Το άρωμα βασικά είναο ο σεξουαλικός προσελκυστήρας των λουλουδιών ή στην περίπτωση των ζώων, η βαρβατίλα. Καθώς εκκρίνεται από τους αναπαραγωγικούς αδένες των φυτών και των άλλων όντων, η μυρωδιά αυτή είναι το άρωμα της δημιουργίας, ένα σήμα που εκπέμπεται στις αισθήσεις μας από τις γενετήσιες δυνάμεις της Γης - ένα μήνυμα επίδας και ένα μήνυμα απόλαυσης."Δεν είναι άξιο αορίας, λοιπόν, ότι η εκκλησία έφτασε στο σημείο να εξοιμώσει το άρωμα με την αμαρτία και τη δυσωδία με την αγιότητα. Λέγεται ότι ορισμένοι άγιοι παραμελούσαν τόσο ολοκληρωτικά τις συνηθισμένες απαιτήσεις της ατομικής υγιεινής που ο ίδιος ο Σατανάς τρόμαζε μόλις τους πλησίαζε και το έβαζε στα πόδια - από εκεί προέρχεται και η φήμη τους για αγιοσύνη. Κατά περιόδους, η Εκκλησία έδειξε την εύνοιά της για τα θυμιάματα και τα μυρωδικά έλαια. Οι αρωματικές ουσίες ήταν από παλία ένα σημαντικό στοιχείο των τελετουργιών. Συνολικά, ωστόσο, η Εκκλησία έπρεπε να αντιταχθεί στο άρωμα γιατί δε μπορούσε να αποφύγει το συμπέρασμα ότι το άρωμα είναι μια σιωπηρή πρόκληση σε απαγορευμένες σεξουαλικές ενασχολήσεις.
Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον πολεμιστή των Ζουλού που άλειφε το κορμί του με λίπος λιονταριού και στη μοντέρνα γυναίκα που αλείβει το δικό της με κάποιο ακριβό άρωμα. Ο ενας προσπαθούσε να αποκτήσει το θάρρος του βασιλιά των ζώων και η άλλη προσπαθεί να αποκτήσει την ακαταμάχητη σεξουαλικότητα των λουλουδιών. Η βασική αρχή είναι η ίδια.
Σύμφωνα με την αντίληψη της ανθρωπολογικής επιστήμης για την ομοιοπαθητική μαγεία, το άρωμα είναι το μέσο με το οποίο η γυναίκα σφετερίζεται μαγικά τις σεξουαλικές δυνάμεις του λουλουδιού.
Ζωή και Θάνατος
"Ίσως το πιο φοβερό (ή το πιο υπέροχο) πράγμα που μπορεί να συμβεί σε
έναν ευφάνταστο νεολαίο, πέρα από την κατάρα (ή την ευλογία) αυτής της
ίδιας φαντασίας, είναι η απροετοίμαστη έκθεσή του στηζωή που βρίσκεται
έξω από την προσωπική του σφαίρα - αυτή η ξαφνική αποκάλυψη πως υπάρχει
ένα εκεί, πέρα από το εδώ της προσωπικής του ζωής"
"'Οταν κάποιος ζει μια "δραστήρια" ζωή, όταν κάποιος έχει στόχους, ιδανικά, ένα σκοπό για να μάχεται, αυτό το άτομο ενοχλείται όταν η σκέψη του αποσπάται, παροδικά από αυτό το βαρύ γιαταγάνι που κρέμεται από μια τρίχα ποντικού ακριβώς πάνω από το κεφάλι του. Εμείς, ο καθένας μας έχουμε ένα εισιτήριο για το ταξίδι, κι αν το ταξίδι είναι ενδιαφέρον (αν δεν είναι, το φταίξιμο είναι μονάχα δικό μας) τότε απολαμβάνουμε το τοπίο, αλληλενεργούμε με τους συνταξιδιώτες μας, επισκεπτόμαστε συχνά τις τουαλέτες και τα βαγκόν-ρεστοράν αλλά σπάνια σηκώνουμε το εισιτήριό μας στο φως όπου μπορούμε να διβάσουμε καθαρά τον πολύ απλά διατυπωμένο προοριμό του: την Άβυσσο"."Το να ζεις μοναχά με μελλοντικές επιθυμίεςείναι μια στάση αντίθετη προς τη ζωή όσο και η προσκόλληση στο παρελθόν. Τόσο η νοσταλγία όσο και η ελπίδα είναι εμπόδια της αυθεντικής εμπειρίας".
12.05.2012
It's all about dots and vintage colors
When I think of 'home' I think of apple pies
When I think of 'home' I think of orange trees
When I think of 'home' I think of butterflies
When I think of 'home' I think of bumble bees
11.23.2012
Bananas
Memorable Woodyisms
- “Why did I become a product tester? Machines hate me. I should be working at a job that I have some kinda aptitude for, like donating sperm to an artificial insemination lab.”
- “Can you believe that? She says I’m not leader enough for her. Who was she looking for, Hitler?”
- “Yes, well, freedom is wonderful. On the other hand, if you’re dead, it’s a tremendous drawback to your sex life.”
- “I’m so depressed... I’d kill myself if I thought that she would marry me.”
- “If they should try to overthrow, I have made a deal for reinforcements. With the UJA.”
“You mean the CIA, excellence? The UJA is the United Jewish Appeal.”
“Uh oh.” - “I’m doing a sociological study on perversion. I’m up to advanced child-molesting.”
- “I wet my bed as a child, and I had an electric blanket. It was terrible, I was always electrocuting myself.”
- “Have you ever been to Denmark?”
“Yes, I went to the Vatican.”
“The Vatican is in Rome...”
“Yes, but it was doing so well, they opened one in Denmark.” - “I once stole a pornographic book that was printed in braille. I used to rub the dirty parts.”
- “I love you, I love you.”
“Oh, say it in French! Oh, please, say it in French!”
“I don’t know French. What about Hebrew?” - “We fell in love. Well, I fell in love... she just stood there.”
- “You are accused of killing over a thousand people in your term of office... of torturing hundreds of women and children. How do you plead?”
“Guilty... but with an explanation.”
11.18.2012
.jpg)
11.16.2012
Έτσι βλέπω τον κόσμο - Part I
"Ζήσε και δράσε, μέσα στον κόσμο σου σαν τον άνεμο, που ενώ μαστιγώνει όλα εκείνα με τα οποία συγκρούεται, συχρόνως ξεμίζει και ζωογονεί τα πάντα χωρίς να τα μάχεται.
Να θυμάσαι πως το μάζεμα της γνώσης δεν ε'ιναι αυτοσκοπός, αλλά το μέσον προσέγγισης της ψυχικής σου γαλήνης και τελείωσης. Για το άγγιγμα όμως της γαλήνης και της τελείωσης, δε χρειάζεται παρά ο όγκος της γνώσης που το δοχείο του νου σου χωράει. Αν το δοχείο παραγεμίσει, θα ξεχειλίσει, και τότε θα χαθεί η ηρεμία και η γαλήνη που επιδιώκεις.
Κράτα το σώμα το σώμα και τον νου ενωμένα, χωρίς να χάνεις την επαφή σου με την πραγματικότητα. Προσέγγισε τα ιδανικά σου χωρίς να κρατάς παθητική στάση απέναντι στη ζωή. Να δημιοθυργείς και να νοιάζεσαι για τους γύρω σου χωρίς να προβάλλεις κυριότητα και να ζητάς ανταμοιβή. Να καθοδηγείς χωρίς να εξουσιάζεις.
Για να βρίσκεσαι μπροστά στην εκτίμηση της κοινωνίας, την οποία πφείλεις να διδάσκεις με το παράδειγμά σου, πρέπει να την ακολουθείς. Για να βρίσκεσαι πάντα μέσα στη ροή των γεγονότων, θα πρέπει με συνέπεια να αυτοεξαιρείσαι. Μια ζωή στερημένη ιδιοτέλειας δίνει στον άνθρωπο το μεγαλύτερο όφελος.
Και πάνω από όλα μην ξεχνάς ότι δεν είσαι φτιαγμένος από λάσπη, αλλά από αστρόσκονη. Ο προορισμός σου δεν είναι η γη αλλά τα άστρα. Είσαι παιδί του χρόνου και της ενέργειας και εκεί πρέπει να επιστρέψεις."
Η κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού
Σήμερα, η συλλογικότητα έχει αντικατασταθεί από την ιδιώτευση, την υποκειμενικότητα, την ατομικότητα και τον εγωκεντρισμό. Με τον τρόπο αυτό η κοινωνία χάνει τη συνοχή της και αυτοδιαλύεται σε ένα σύνολο συγκρουόμενων ατόμων. Το εμείς αντικαθίσταται από το εγώ. Το είμαι αντικαθίσται από το έχω. Με τον τρόπο αυτό ο δυτικός Πολιτισμός από κοινωνικός, μετατρέπεται σε εξατομικευμένο και συν τω χρόνω φθείρεται, διαφθείρεται και καταρρέει.
Ένα πολιτισμικό ρεύμα εκφράζει βασικά την εκάστοτε προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει και να ελέγξει τριών ειδών φόβους, οι οποίοι βρίσκονται σε άμεση σχέση και συνάρτηση με τριών ειδών γεγονότα ή φαινόμενα που τους προκαλούν: τον φόβο της βίαιης δράσης του φυσικού περιβάλλοντος (ο πυλώνας της Επιστημονικής Κοσμοθεωρίας), τον μεταφυσικό φόβο (ο πυλώνας της Θρησκευτικότητας) και τον φόβο της ανθρώπινκης επιβίωσης (ο πυλώνας της Κοινωνικής Φιλοσοφίας). Το ότι καταρρέουν οι πολιτισμοί και κατ' επέκταση τα συστήματα κοσμικής εξουσίας, οφείλεται πρωταρχικά στο γεγονός ότι οι τρεις προαναφερθέντες πυλώνες, δεν αναπτύσσονται ισόρροπα ή εξελίσσονται στρεβλά.
Το νόημα της ζωής
Το νόημα της ζωής κρύβεται πίσω από την έννοια της ψυχικής σχέσης μας με τους άλλους ανθρώπους και όχι στον απομονωτισμό του ατομικού ψυχισμού μας.
Η βιολογική μας ύπαρξη ολοκληρώνεται μέσα από την οικουμενική συνύπαρξή μας με όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτων φυλετικών, οικονομικών, εθνικών και θρησκευτικών διαφοροποιήσεών τους. Η συνύπαρξη αυτή απαιτεί την ανάπτυξη μιας ευρύτερης αίσθησης "ανοχής" στην ψυχική και βιολογική ιδιαιτερότητα του πλησίον μας.
Η αναγκαιότητα ψυχικής σχέσης και βιολογικής συνύπαρξης με έναν μεγάλο αριθμό ατόμων πολλαπλών ιδιαιτεροτήτων απαιτεί να αντικατασταθεί ο ατομικός λόγος από τον κοινωνικό διάλογο.
Η Σύγχρονη Φυσική διδάσκει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι απομονωμένοι - δεν τους χωρίζει κενό, τους συνδέει φως, ακτινοβολία. Είναι πυκνώματα του ίδιου υλικύ και πάντοτε επικοινωνούν ενεργητικά ακι δυναμικά μεταξύ τους. Η μοναξιά είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων, της δικής μας αντίληψης, της δικής μας άγνοιας. Είναι ένα προσωπικό μας πρόβλημα και όχι ένα πρόβλημα της φύσης.
Αποσπάσματα από το βιβλίο
11.12.2012
11.06.2012
ΠΟΔΗΛΑΤΟ
Όταν ήμουν παιδί προσευχόμουν κάθε βράδυ για ένα καινούργιο ποδήλατο.
Μετά κατάλαβα πως ο Κύριος δεν δουλεύει έτσι, οπότε έκλεψα ένα και του ζήτησα να με συγχωρέσει.
/Emo Philips 
11.05.2012
10.16.2012
10.06.2012
Όσα μου έμαθε ο Τομ Ρόμπινς - Part III final
Βία και Εξουσία
Η βία είναι το καθημερινό ρόφημα των ηλιθίων και το λογικό προϊόν της άστοχης περηφάνειας τους. Η βία είναι το λίπασμα για εκείνο που θέλουμε να πεθάνει από ασιτία.
Την εξουσία πρέπει να την γελοιοποιούμε, να την ξεγελάμε και να την αποφεύγουμε.
Αν πιστεύεις στην ειρήνη, φέρσου ειρηνικά.
Αν πιστεύεις στην αγάπη, φέρσου με αγάπη.
Αν πιστεύεις σε οτιδήποτε, φέρσου ανάλογα, αυτό είναι απόλυτα σωστό, αλλά μην προσπαθήσεις να πουλήσεις τις ιδέες σου στο σύστημα γιατί τελικά καταλήγεις να φέρεσαι αντίθετα με αυτό που λες ότι πιστεύεις και δίνεις ένα κακό παράδειγμα.
Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, άλλαξε τον εαυτό σου.
Ο φυσικός εχθρός των γυναικών δεν είναι οι πατέρες και οι γιοι.
O εχθρός των γυναικών δεν είναι οι άντρες.
Και ο εχθρός του μαύρου δεν είναι ο λευκός.
Ο εχθρός του καπιταλιστή δεν είναι ο κομμουνιστής.
Ο εχθρός του ομοφυλόφυλου δεν είναι ο ετεροφυλόφιλος.
Ο εχθρός του Εβραίου δεν είναι ο Άραβας.
Ο εχθρός της νιότης δεν είναι τα γηρατειά.
Ο εχθρός του Μεξικάνου δεν είναι ο γκρινγκο και ο εχθρός των γυναικών δεν είναι οι άντρες.
Έχουμε όλοι τον ίδιο εχθρό.
Ο εχθρός είναι η τυραννία της στενομυαλιάς.
Υπάρχουν αυταρχικοί μαύροι με στενό μυαλό, και αυτοί είναι ο εχθρός. Οι ηγέτες του καπιταλισμού και οι ηγέτες του κομμουνισμού είναι ίδιοι, και αυτοί είναι ο εχθρός. Υπάρχουν στενόμυαλες γυναίκες που προσπαθούν να καταπιέσουν το ανθρώπινο πνεύμα, και αυτές είναι ο εχθρός, όσο είναι και οι στενόμυαλοι άντρες.
Ο εχθρός είναι κάθε ειδικός που ασκεί τεχνοκρατικό χειρισμό των ανθρώπων, ο εχθρός είναι κάθε υποστηρικτής της τυποποίησης και ο εχθρός είναι κάθε θύμα που κατέχεται από τόση στενομυαλιά και τεμπελιά ώστε να αφήνει να τον τυποποιούν και να τον χειρίζονται.
Ολοκληρωτισμός
Έρχονται κι άλλες καταστροφές, πολύ χειρότερες από τους σεισμούς. Εκτός και αν η ανθρώπινη φυλή καταφέρει να εγκαταλείψει τους στόχους και τις αξίες του πολιτισμού, με άλλα λόγια, εκτός και αν κόψει τη συνήθεια της κατανάλωσης - και είμαστε τόσο συνηθισμένοι στην κατανάλωση σαν τρόπο ζωής, ώστε για τους περισσότερους από εμάς η ζωή δε θα είχε κανένα νόημα χωρίς τις λαχτάρες και τις ανταμοιβές της αυξανόμενης κατανάλωσης. Γι' αυτό λοιπόν θα έλεγα ότι, ναι, οι καταστροφές είναι αναπόφευκτες. Δεν είναι απλώς ότι οι κακές μας συνήθειες θα προκαλέσουν παγκόσμιες καταστροφές, αλλά ότι επιπλέον οι πολιτικο-οικονομικές φιλοσοφίες, που σύμφωνα μ αυτές λειτουργούμε, μας έχουν παγιδέψει μέσα σε μια τέτοια τυφλή αρπάγη ώστε δε μας αφήνουν να προετοιμαστούμε για τις φυσικές καταστροφές που δεν τις προκαλούμε εμείς.
Το σημαντικό δεν είναι η επιβίωση. Εκείνο που έχει σημασία είναι το πώς επιβιώνεις. Όλα τα μακροπρόθεσμα σχέδια επιβίωσης που έχουν επινοήσει τα τραστ εγκεφάλων, οι επιστήμονες και οι κοινωνικοί προγραμματιστές, στηρίζονται σε διάφορες παραλλαγές του ολοκληρωτισμού - κοινωνίες σαν των μερμηγκιών ή των μελισσών. Ε, λοιπόν, τα έντομα τα καταφέρνουν καλά στην επιβίωση. Καλύτερα από άλλα πλάσματα, αυτό είναι σίγουρο. Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή στον κόσμο των εντόμων δεν υπάρχει καμία ατομικότητα. Η ζωή των εντόμων είναι άκαμπτη και προβλέψιμη. Η ψυχή των ζουζουνιών δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο εκτόας από την επιβίωση. Την επιβίωση της αποικίας, της κυψέλης, του σμήνους. Νομίζω ότι είναι προτιμότερο να εξαφανιστεί η ανθρωπότητα παρά να καταφύγει σε έναν ολοκληρωτικό τρόπο ζωής. Θα πρέπει να πάρουμε σα μοντέλο μας το γερανό και όχι τον τερμίτη. Ας εξαφανιστούμε σαν είδος αν αυτό είναι απαραίτητο, αλλά ας φύγουμε με κάποια αξιοπρέπεια, χιούμορ και χάρη. Οι μερμηγκάνθρωποι και οι μελισσογυναίκες δεν αξίζει να επιβιώσουν.
Ολοκλήρωση
Μία γυναίκα χωρίς το αντίθετό της ή ένας άντρας χωρίς το δικό του, μπορούν να υπάρξουν αλλά δε μπορούν να ζήσουν. Η ύπαρξη μπορεί να είναι όμορφη αλλά ποτέ δεν είναι πλήρης.
Αγάπη
Όταν προσπαθούμε να επεκτείνουμε την αληθινή στοργή μας και σε εκείνους που δεν ξέρουν πως να δεχτούν την αγάπη ή που δεν ξέρουν πώς να την δώσουν, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να μολύνουμε τα δικά μας νερά. Η αγάπη είναι πολύ ισχυρή αλλά έχει και αυτή τα όριά της, και είναι ένα ακριβοπληρωμένο σφάλμα το να την απλώνεις σε πολύ λεπτή στρώση.
Χα χα, χο χο και χι χι.
The end.
αποσπάσματα από το βιβλίο του Τομ Ρόμπινς "Ακόμα και οι καουμπόϊσσες μελαγχολούν"
Η βία είναι το καθημερινό ρόφημα των ηλιθίων και το λογικό προϊόν της άστοχης περηφάνειας τους. Η βία είναι το λίπασμα για εκείνο που θέλουμε να πεθάνει από ασιτία.
Την εξουσία πρέπει να την γελοιοποιούμε, να την ξεγελάμε και να την αποφεύγουμε.
Αν πιστεύεις στην ειρήνη, φέρσου ειρηνικά.
Αν πιστεύεις στην αγάπη, φέρσου με αγάπη.
Αν πιστεύεις σε οτιδήποτε, φέρσου ανάλογα, αυτό είναι απόλυτα σωστό, αλλά μην προσπαθήσεις να πουλήσεις τις ιδέες σου στο σύστημα γιατί τελικά καταλήγεις να φέρεσαι αντίθετα με αυτό που λες ότι πιστεύεις και δίνεις ένα κακό παράδειγμα.
Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, άλλαξε τον εαυτό σου.
Ο φυσικός εχθρός των γυναικών δεν είναι οι πατέρες και οι γιοι.
O εχθρός των γυναικών δεν είναι οι άντρες.
Και ο εχθρός του μαύρου δεν είναι ο λευκός.
Ο εχθρός του καπιταλιστή δεν είναι ο κομμουνιστής.
Ο εχθρός του ομοφυλόφυλου δεν είναι ο ετεροφυλόφιλος.
Ο εχθρός του Εβραίου δεν είναι ο Άραβας.
Ο εχθρός της νιότης δεν είναι τα γηρατειά.
Ο εχθρός του Μεξικάνου δεν είναι ο γκρινγκο και ο εχθρός των γυναικών δεν είναι οι άντρες.
Έχουμε όλοι τον ίδιο εχθρό.
Ο εχθρός είναι η τυραννία της στενομυαλιάς.
Υπάρχουν αυταρχικοί μαύροι με στενό μυαλό, και αυτοί είναι ο εχθρός. Οι ηγέτες του καπιταλισμού και οι ηγέτες του κομμουνισμού είναι ίδιοι, και αυτοί είναι ο εχθρός. Υπάρχουν στενόμυαλες γυναίκες που προσπαθούν να καταπιέσουν το ανθρώπινο πνεύμα, και αυτές είναι ο εχθρός, όσο είναι και οι στενόμυαλοι άντρες.
Ο εχθρός είναι κάθε ειδικός που ασκεί τεχνοκρατικό χειρισμό των ανθρώπων, ο εχθρός είναι κάθε υποστηρικτής της τυποποίησης και ο εχθρός είναι κάθε θύμα που κατέχεται από τόση στενομυαλιά και τεμπελιά ώστε να αφήνει να τον τυποποιούν και να τον χειρίζονται.
Ολοκληρωτισμός
Έρχονται κι άλλες καταστροφές, πολύ χειρότερες από τους σεισμούς. Εκτός και αν η ανθρώπινη φυλή καταφέρει να εγκαταλείψει τους στόχους και τις αξίες του πολιτισμού, με άλλα λόγια, εκτός και αν κόψει τη συνήθεια της κατανάλωσης - και είμαστε τόσο συνηθισμένοι στην κατανάλωση σαν τρόπο ζωής, ώστε για τους περισσότερους από εμάς η ζωή δε θα είχε κανένα νόημα χωρίς τις λαχτάρες και τις ανταμοιβές της αυξανόμενης κατανάλωσης. Γι' αυτό λοιπόν θα έλεγα ότι, ναι, οι καταστροφές είναι αναπόφευκτες. Δεν είναι απλώς ότι οι κακές μας συνήθειες θα προκαλέσουν παγκόσμιες καταστροφές, αλλά ότι επιπλέον οι πολιτικο-οικονομικές φιλοσοφίες, που σύμφωνα μ αυτές λειτουργούμε, μας έχουν παγιδέψει μέσα σε μια τέτοια τυφλή αρπάγη ώστε δε μας αφήνουν να προετοιμαστούμε για τις φυσικές καταστροφές που δεν τις προκαλούμε εμείς.
Το σημαντικό δεν είναι η επιβίωση. Εκείνο που έχει σημασία είναι το πώς επιβιώνεις. Όλα τα μακροπρόθεσμα σχέδια επιβίωσης που έχουν επινοήσει τα τραστ εγκεφάλων, οι επιστήμονες και οι κοινωνικοί προγραμματιστές, στηρίζονται σε διάφορες παραλλαγές του ολοκληρωτισμού - κοινωνίες σαν των μερμηγκιών ή των μελισσών. Ε, λοιπόν, τα έντομα τα καταφέρνουν καλά στην επιβίωση. Καλύτερα από άλλα πλάσματα, αυτό είναι σίγουρο. Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή στον κόσμο των εντόμων δεν υπάρχει καμία ατομικότητα. Η ζωή των εντόμων είναι άκαμπτη και προβλέψιμη. Η ψυχή των ζουζουνιών δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο εκτόας από την επιβίωση. Την επιβίωση της αποικίας, της κυψέλης, του σμήνους. Νομίζω ότι είναι προτιμότερο να εξαφανιστεί η ανθρωπότητα παρά να καταφύγει σε έναν ολοκληρωτικό τρόπο ζωής. Θα πρέπει να πάρουμε σα μοντέλο μας το γερανό και όχι τον τερμίτη. Ας εξαφανιστούμε σαν είδος αν αυτό είναι απαραίτητο, αλλά ας φύγουμε με κάποια αξιοπρέπεια, χιούμορ και χάρη. Οι μερμηγκάνθρωποι και οι μελισσογυναίκες δεν αξίζει να επιβιώσουν.
Ολοκλήρωση
Μία γυναίκα χωρίς το αντίθετό της ή ένας άντρας χωρίς το δικό του, μπορούν να υπάρξουν αλλά δε μπορούν να ζήσουν. Η ύπαρξη μπορεί να είναι όμορφη αλλά ποτέ δεν είναι πλήρης.
Αγάπη
Όταν προσπαθούμε να επεκτείνουμε την αληθινή στοργή μας και σε εκείνους που δεν ξέρουν πως να δεχτούν την αγάπη ή που δεν ξέρουν πώς να την δώσουν, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να μολύνουμε τα δικά μας νερά. Η αγάπη είναι πολύ ισχυρή αλλά έχει και αυτή τα όριά της, και είναι ένα ακριβοπληρωμένο σφάλμα το να την απλώνεις σε πολύ λεπτή στρώση.
Χα χα, χο χο και χι χι.
The end.
αποσπάσματα από το βιβλίο του Τομ Ρόμπινς "Ακόμα και οι καουμπόϊσσες μελαγχολούν"
10.04.2012
Όσα μου έμαθε ο Τομ Ρόμπινς - Part II
Αποσπάσματα από το βιβλίο "Ακόμα και οι καουμπόισες μελαγχολούν"
Το βιβλίο θίγει πολλάπλά ζητήματα κοινωνικού, θρησκευτικού, υπαρξιακού χαρακτήρα.
Για τις κοινωνικές συμβάσεις και το ρόλο της γυναίκας
Οι ετερόφυλες σχέσεις φαίνονται να καταλήγουν μόνο στο γάμο, και για τις περισσότερες γυναίκες, με την πλύση εγκεφάλου που τους έχουν κάνει, φαίνεται ότι ο γάμος είναι η κορυφαία εμπειρία. Για τους άντρες ο γάμος είναι απλώς θέμα αποδοτικής λογιστικής: ο άντρας έχει φαϊ, κρεβάτι, πλύσιμο, τηλεόραση, μουνί, παιδιά και ανέσεις όλα κάτω από μία στέγη. κι έτσι δε χρειάζεται να σπαταλά την ψυχική του ενέργεια για να σκέφτεται γι αυτά τόσο πολύ - τότε είναι ελεύθερος να βγει έξω στον κόσμο και να δώσει τις μάχες της ζωής, που είναι και το ουσιαστικό στοιχείο της ύπαρξης. Για τη γυναίκα όμως, ο γάμος είναι μία παράδοση. Γάμος σημαίνει ότι μια κοπέλα εγκαταλείπει τον αγώνα, φεύγει από το πεδίο της μάχης και, από τότε και στο εξής αφήνει την πραγματικά ενδιαφέρουσα και σημαντική δράση στον άντρα της, αυτόν που παζάρεψε για να την "φροντίζει". Τι λυπηρό παζάρι! Οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άντρες γιατί δεν ζουν πραγματικά.
Οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορεί να αποθαρρύνουν τα μικρά αγοράκια, όμως δέχονται τα όνειρά τους και υπάρχει η δυνατότητα να εκπληρώσουν τις παιδικές τους προσδοκίες. Τα μικρά κοριτσάκια όμως; Δώστε τους κούκλες, σερβίτσια τσαγιού και πλαστικές σόμπες. Αν δείξουν καμιά όρεξη για πιο άγρια παιχνίδια, πες τα αγοροκόριτσα, κάντους το χατήρι για μερικά χρόνια και μετά, σκάστους τα άσχημα νέα. Κι αν βρεθεί κανένα κορίτσι που επιμένει να φαντάζεται ένα πιο συναρπαστικό μέλλον για τον εαυτό της απ' το νοικοκυριό, τις δουλειές του γραφείου και τα παιδιά, καλύτερα να τη στείλεις γραμμή στον παιδοψυχολόγο. Ανάγκασέ τη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Μεγάλες αλήθειες για τη ζωή
Υπάρχουν πολλά πράγματα που γι' αυτά αξίζει να ζεις, υπάρχουν λίγα πράγματα που γι'αυτά αξίζει να πεθάνεις, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που γι'αυτό ν' αξίζει να σκοτώσεις.
Όσο και να θέλουν οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι - ακόμη και μέχρι το σημείο να θεωρούν την ελευθερία ανώτερη από την ευτυχία - υπάρχει μία αποστροφή για την ελευθερία, εκεί μέσα στο ίδιο τους το DNA. Εδώ και ολόκληρους αιώνες εξελικτικού χρόνου το DNA μας ψυθιρίζει συνέχεια στα αυτιά των κυττάρων μας ότι εμείς, ο καθένας μας, είμαστε τα πιο πολύτιμα πράγματα που υπάρχουν μέσα στο σύμπαν και ότι οποιαδήποτε πράξη προκαλεί τον παραμικρότερο κίνδυνο για μας έχει συνέπειες συμπαντικής σημασίας. "Πρόσεχε, τακτοποιήσου, βολέψου, μην ταράζεις τα νερά" ψυθιρίζει το DNA. Αλλά και αντίστροφα, η λαχτάρα για ελευθερία, η ριψοκίνδυνη πεποίθηση ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και τίποτα να κερδίσουμε, υπάρχει κι αυτή μέσα στο DNA μας. Κατά τη γνώμη μου, όμως, έχει πολύ πιο πρόσφατη εξελικτική προέλευση. Έχει εμφανιστεί τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια, παράλληλα με τη γρήγορη αύξηση του μεγέθους του εγκεφάλου και της διανοητικής ικανότητας που συδέεται με το γεγονός ότι γίναμε άνθρωποι. Αλλά η επιθυμία για ασφάλεια, η θέληση για επιβίωση, είναι πολύ πιο αρχαία. Και τώρα, οι αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις που υπάρχουν στο DNA παράγουν ένα βασικό παράδοξο που με τη σειρά του παράγει τον χαρακτήρα του ανθρώπου - που, πάνω από οτιδήποτε άλλο, είναι αντιφατικός. Για να ζήσει κανείς ολοκληρωτικά, πρέπει να είναι ελεύθερος, αλλά για να είναι ελεύθερος πρέπει να θυσιάσει την ασφάλεια. Επομένως, για να ζήσει κανείς πρέπει να είναι έτοιμος να πεθάνει.
Κάθε άτομο πρέπει να βρει τη δική του λύση, μόνο του. Υπάρχουν βέβαια οδηγοί αλλά ακόμη και οι πιο σοφοί οδηγοί είναι τυφλοί στο δικό σου κομμάτι του λαγουμιού. Όχι. Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε αυτή τη ζωή είναι να κρατήσει την ακεραιότητά του, τη φαντασία του και την ατομικότητά του- κι έχοντας αυτά τα πράγματα μαζί του, μπροστά του και σε μέρος που να φαίνονται ξεκάθαρα, να πηδήσει μέσα στο χορό της ύπαρξης.
"Γίνε ο δάσκαλος του εαυτού σου"
"Γίνε εσύ ο ίδιος ο Ιησούς σου"
"Γίνε εσύ ο ιπτάμενος δίσκος σου. Σώσε τον εαυτό σου"
"Γίνε εσύ ο αγαπημένος σου. Ελευθέρωσε την καρδιά"
Ελευθερία είναι να παίζω ελεύθερος μέσα στο σύμπαν.
Για την πολιτική
Σε περιόδους που επικρατεί εκτεταμένο χάος και σύγχυση, το καθήκον των πιο εξελιγμένων όντων - καλλιτεχνών, επιστημόνων, κλόουν και φιλοσόφων - είναι να δημιουργούν τάξη. Σε καιρούς σαν τους δικούς μας, όμως, όταν υπάρχει πάρα πολλή τάξη, πάρα πολλή διαχείριση, πάρα πολύς προγραμματισμός και έλεγχος, γίνεται καθήκον των ανώτερων ανδρών και γυναικών να πετάξουν τα δικά τους κατσαβίδια μέσα στη μηχανή για να την ξεχαρβαλώσουν. Για να ανακουφίσουν την καταπίεση του ανθρώπινου πνεύματος, πρέπει να σπείρουν την αμφιβολία και την αναταραχή.
Για τη θρησκεία
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ελέγχεις τις μάζες από το φόβο μιας παντοδύναμης μορφής που η εξουσία της δε μπορεί να αμφισβητηθεί ποτέ επειδή δεν είναι ποτέ άμεση.
Για τις ουσίες
Τι θα πει μαστουρωμένοι και φτιαγμένοι; Κάθε ζωντανό πλάσμα είναι μια χημική σύνθεση, και οτιδήποτε προστεθεί σ' αυτό, του αλλάζει τη σύνθεση. Όταν τρως ένα χάμπουργκερ ή μια σοκολάτα, αυτό αλλάζει τη χημεία του σώματός σου. Το είδος των τροφών που τρως, το είδος του αέρα που ανασαίνεις, μπορεί να αλλάξει τη νοητική σου κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι είσαι "μαστουρωμένη"; Αυτή η λέξη είναι ηλίθια.
Για τον έρωτα
Ο έρωτας μας μπερεδεύει τόσο εύκολα επειδή βρίσκεται πάντα σε συνεχή ροή ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την ουσία, ανάμεσα στην ανάμνηση και την επιθυμία, ανάμεσα στην ικανοποίηση και την ανάγκη. Μερικές φορές οι αντιφάσεις του έρωτα είναι τόσο αξεδιάλυτα μπερδεμένες, ώστε ο μόνος τρόπος για να δεις την αλήθεια του έρωτα είναι να την αντιπαραθέσεις με τη συμπαγή αλήθεια της λαγνείας. Φυσικά ο έρωτας δε μπορεί ποτέ να ξεγυμνωθεί εντελώς από την ψευδαίσθηση αλλά, το να φτάσεις και μόνο σε μια επίγνωση της ψευδαίσθησης, είναι σαν να κάνεις χειραψία με την αλήθεια - και μερικές φορές, το σκληρό φως της λαγνείας δίνει ακριβώς μια τέτοια επίγνωση.
Το βιβλίο θίγει πολλάπλά ζητήματα κοινωνικού, θρησκευτικού, υπαρξιακού χαρακτήρα.
Για τις κοινωνικές συμβάσεις και το ρόλο της γυναίκας
Οι ετερόφυλες σχέσεις φαίνονται να καταλήγουν μόνο στο γάμο, και για τις περισσότερες γυναίκες, με την πλύση εγκεφάλου που τους έχουν κάνει, φαίνεται ότι ο γάμος είναι η κορυφαία εμπειρία. Για τους άντρες ο γάμος είναι απλώς θέμα αποδοτικής λογιστικής: ο άντρας έχει φαϊ, κρεβάτι, πλύσιμο, τηλεόραση, μουνί, παιδιά και ανέσεις όλα κάτω από μία στέγη. κι έτσι δε χρειάζεται να σπαταλά την ψυχική του ενέργεια για να σκέφτεται γι αυτά τόσο πολύ - τότε είναι ελεύθερος να βγει έξω στον κόσμο και να δώσει τις μάχες της ζωής, που είναι και το ουσιαστικό στοιχείο της ύπαρξης. Για τη γυναίκα όμως, ο γάμος είναι μία παράδοση. Γάμος σημαίνει ότι μια κοπέλα εγκαταλείπει τον αγώνα, φεύγει από το πεδίο της μάχης και, από τότε και στο εξής αφήνει την πραγματικά ενδιαφέρουσα και σημαντική δράση στον άντρα της, αυτόν που παζάρεψε για να την "φροντίζει". Τι λυπηρό παζάρι! Οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άντρες γιατί δεν ζουν πραγματικά.
Οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορεί να αποθαρρύνουν τα μικρά αγοράκια, όμως δέχονται τα όνειρά τους και υπάρχει η δυνατότητα να εκπληρώσουν τις παιδικές τους προσδοκίες. Τα μικρά κοριτσάκια όμως; Δώστε τους κούκλες, σερβίτσια τσαγιού και πλαστικές σόμπες. Αν δείξουν καμιά όρεξη για πιο άγρια παιχνίδια, πες τα αγοροκόριτσα, κάντους το χατήρι για μερικά χρόνια και μετά, σκάστους τα άσχημα νέα. Κι αν βρεθεί κανένα κορίτσι που επιμένει να φαντάζεται ένα πιο συναρπαστικό μέλλον για τον εαυτό της απ' το νοικοκυριό, τις δουλειές του γραφείου και τα παιδιά, καλύτερα να τη στείλεις γραμμή στον παιδοψυχολόγο. Ανάγκασέ τη να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Μεγάλες αλήθειες για τη ζωή
Υπάρχουν πολλά πράγματα που γι' αυτά αξίζει να ζεις, υπάρχουν λίγα πράγματα που γι'αυτά αξίζει να πεθάνεις, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που γι'αυτό ν' αξίζει να σκοτώσεις.
Όσο και να θέλουν οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι - ακόμη και μέχρι το σημείο να θεωρούν την ελευθερία ανώτερη από την ευτυχία - υπάρχει μία αποστροφή για την ελευθερία, εκεί μέσα στο ίδιο τους το DNA. Εδώ και ολόκληρους αιώνες εξελικτικού χρόνου το DNA μας ψυθιρίζει συνέχεια στα αυτιά των κυττάρων μας ότι εμείς, ο καθένας μας, είμαστε τα πιο πολύτιμα πράγματα που υπάρχουν μέσα στο σύμπαν και ότι οποιαδήποτε πράξη προκαλεί τον παραμικρότερο κίνδυνο για μας έχει συνέπειες συμπαντικής σημασίας. "Πρόσεχε, τακτοποιήσου, βολέψου, μην ταράζεις τα νερά" ψυθιρίζει το DNA. Αλλά και αντίστροφα, η λαχτάρα για ελευθερία, η ριψοκίνδυνη πεποίθηση ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και τίποτα να κερδίσουμε, υπάρχει κι αυτή μέσα στο DNA μας. Κατά τη γνώμη μου, όμως, έχει πολύ πιο πρόσφατη εξελικτική προέλευση. Έχει εμφανιστεί τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια, παράλληλα με τη γρήγορη αύξηση του μεγέθους του εγκεφάλου και της διανοητικής ικανότητας που συδέεται με το γεγονός ότι γίναμε άνθρωποι. Αλλά η επιθυμία για ασφάλεια, η θέληση για επιβίωση, είναι πολύ πιο αρχαία. Και τώρα, οι αλληλοσυγκρουόμενες τάσεις που υπάρχουν στο DNA παράγουν ένα βασικό παράδοξο που με τη σειρά του παράγει τον χαρακτήρα του ανθρώπου - που, πάνω από οτιδήποτε άλλο, είναι αντιφατικός. Για να ζήσει κανείς ολοκληρωτικά, πρέπει να είναι ελεύθερος, αλλά για να είναι ελεύθερος πρέπει να θυσιάσει την ασφάλεια. Επομένως, για να ζήσει κανείς πρέπει να είναι έτοιμος να πεθάνει.
Κάθε άτομο πρέπει να βρει τη δική του λύση, μόνο του. Υπάρχουν βέβαια οδηγοί αλλά ακόμη και οι πιο σοφοί οδηγοί είναι τυφλοί στο δικό σου κομμάτι του λαγουμιού. Όχι. Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε αυτή τη ζωή είναι να κρατήσει την ακεραιότητά του, τη φαντασία του και την ατομικότητά του- κι έχοντας αυτά τα πράγματα μαζί του, μπροστά του και σε μέρος που να φαίνονται ξεκάθαρα, να πηδήσει μέσα στο χορό της ύπαρξης.
"Γίνε ο δάσκαλος του εαυτού σου"
"Γίνε εσύ ο ίδιος ο Ιησούς σου"
"Γίνε εσύ ο ιπτάμενος δίσκος σου. Σώσε τον εαυτό σου"
"Γίνε εσύ ο αγαπημένος σου. Ελευθέρωσε την καρδιά"
Ελευθερία είναι να παίζω ελεύθερος μέσα στο σύμπαν.
Για την πολιτική
Σε περιόδους που επικρατεί εκτεταμένο χάος και σύγχυση, το καθήκον των πιο εξελιγμένων όντων - καλλιτεχνών, επιστημόνων, κλόουν και φιλοσόφων - είναι να δημιουργούν τάξη. Σε καιρούς σαν τους δικούς μας, όμως, όταν υπάρχει πάρα πολλή τάξη, πάρα πολλή διαχείριση, πάρα πολύς προγραμματισμός και έλεγχος, γίνεται καθήκον των ανώτερων ανδρών και γυναικών να πετάξουν τα δικά τους κατσαβίδια μέσα στη μηχανή για να την ξεχαρβαλώσουν. Για να ανακουφίσουν την καταπίεση του ανθρώπινου πνεύματος, πρέπει να σπείρουν την αμφιβολία και την αναταραχή.
Για τη θρησκεία
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ελέγχεις τις μάζες από το φόβο μιας παντοδύναμης μορφής που η εξουσία της δε μπορεί να αμφισβητηθεί ποτέ επειδή δεν είναι ποτέ άμεση.
Για τις ουσίες
Τι θα πει μαστουρωμένοι και φτιαγμένοι; Κάθε ζωντανό πλάσμα είναι μια χημική σύνθεση, και οτιδήποτε προστεθεί σ' αυτό, του αλλάζει τη σύνθεση. Όταν τρως ένα χάμπουργκερ ή μια σοκολάτα, αυτό αλλάζει τη χημεία του σώματός σου. Το είδος των τροφών που τρως, το είδος του αέρα που ανασαίνεις, μπορεί να αλλάξει τη νοητική σου κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι είσαι "μαστουρωμένη"; Αυτή η λέξη είναι ηλίθια.
Για τον έρωτα
Ο έρωτας μας μπερεδεύει τόσο εύκολα επειδή βρίσκεται πάντα σε συνεχή ροή ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την ουσία, ανάμεσα στην ανάμνηση και την επιθυμία, ανάμεσα στην ικανοποίηση και την ανάγκη. Μερικές φορές οι αντιφάσεις του έρωτα είναι τόσο αξεδιάλυτα μπερδεμένες, ώστε ο μόνος τρόπος για να δεις την αλήθεια του έρωτα είναι να την αντιπαραθέσεις με τη συμπαγή αλήθεια της λαγνείας. Φυσικά ο έρωτας δε μπορεί ποτέ να ξεγυμνωθεί εντελώς από την ψευδαίσθηση αλλά, το να φτάσεις και μόνο σε μια επίγνωση της ψευδαίσθησης, είναι σαν να κάνεις χειραψία με την αλήθεια - και μερικές φορές, το σκληρό φως της λαγνείας δίνει ακριβώς μια τέτοια επίγνωση.
10.03.2012
Όσα μου έμαθε ο Τομ Ρόμπινς Part I
PEYOTE - ΠΕΓΙΟΤ
Χρησιμοποιήθηκε από τους Μεξικανούς Ινδιάνους από την εποχή πριν τον Κολόμβο. Η ονομασία μεσκαλίνη πρακτικά προέρχεται από το φασόλι μεσκάλ, που χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές τελετουργίες από τους Μεξικανούς Ινδιάνους πριν το πεγιότ, αλλά σταμάτησε λόγω της τοξικότητάς του. Όπως η psilocybin, η κατανάλωση πεγιότ κρίθηκε παράνομη από τους Ισπανούς Κονκισταδόρες. Η χρήση του Πεγιότ, όμως, συνεχίστηκε και διαδόθηκε σε πολλές από τις ινδιάνικες φυλές συμπεριλαμβανομένων των Ναβάχο, Κομάντσι, Σιούξ και Κιόβα, που έφεραν το πεγιότ στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά. Το 1896 ο Arthur Heffter πρώτος απομόνωσε την μεσκαλίνη από το πεγιότ. Η απομονωμένη μεσκαλίνη χρησιμοποιείται και σαν παραισθησιογόνο, αλλά λόγω έλλειψης διαφόρων χημικών που βρίσκονται στο πεγιότ, προκαλεί διαφορετικά αποτελέσματα από αυτό. via
Κοινές δόσεις καθαρής μεσκαλίνης ποικίλουν περίπου από 200 σε 400 mg. Αυτή η δόση αντιστοιχεί σε 10 με 12 κουμπιά πεγιότ. Το πεγιότ αποτελείται από κυκλικά κουμπιά τα οποία κόβονται από το φυτό, τεμαχίζονται και ξεραίνονται. Τα ξερά κουμπιά μπορούν να φαγωθούν ή να μουλιάσουν σε νερό και το νερό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο.
Τα συμπτώματα διαρκούν περίπου 10 με 12 ώρες. Το πεγιότ λέγεται ότι προκαλέι "βαθιά ενδοσκόπηση και διορατικότητα" τα οποία περιγράφηκαν σαν να βρίσκεσαι σε μία μεταφυσική ή πνευματική κατάσταση. Μερικές φορές αυτή η κατάσταση μπορεί να συνοδεύεται και από ακουστικά ή οπτικά οράματα. (συναισθησία). Σε συνδυασμό με την ψυχοτροπική του χρήση, μερικές φυλές της αμερικάνικησ ηπείρου χρησιμοπιούν το πεγιότ για τις ιατρικές του ικανότητες. 'Ετσι το χρησιμοποιούν για να γιατρέψουν τον πονόδοντο, στη διάρκεια της γέννας, τον πυρετό, δερματικά, ρευματισμούς, διαβήτη, κρυώματα ακόμα και την τύφλωση.
Πεγιότ και pop culture
Κυρίως οι συγγραφείς της Γενιάw Beat αναφέρθηκαν στισ εμπειρίεσ τους με την κατανάλωση πεγιότ.
Ο Ken Kesey,όταν δούλευε ως νυχτοφύλακας εμπνεύστηκε από τις δράσεις του πεγιότ και έγραψε το
One Flew Over the Cuckoo's Nest. Ο Michael McClure έγραψε το "Peyote Poem" μετά τον πειραματισμό του με το πεγιότ και άλλα ψυχεδελικά ναρκωτικά. Το ποίημα του Allen Ginsberg "Howl", εν μέρη εμπνεύστηκε από τη χρήση πεγιότ στισ 17 οκτωβρίου 1954 στο διαμέρισμά του στην οδό 755 Pine Street στο San Francisco, όταν έιχε ένα όραμα του Sir Francis Drake Hotel και τα κτίρια της ιατρικής σχολής πήραν τη μορφή του Moloch, του αρχαίου φοινικοικού θεού.
Το 1970, τα πρώτα συγγράμματα του Carlos Castaneda έδειχναν το ενδιαφέρον του συγγραφέα στη χρήση πεγιότ. Στην ταινία Beavis and Butt-head Do America, ο Beavis ονειρύεται ότι αποτελεί μέρος του βιντεοκλίπ του White Zombie. Στο επεισόδιο"Curriculum Unavailable"της σειράς του NBC Community (TV Series), η Britta Perry μπαίνει μέσα σε ένα study group δωμάτιο το οποίο βρισκόταν σε ένα ακατάσταστο post-trip state και ρωτάει "How long does peyote last? I'm asking for a friend." Στο Zoolander, ο Hansel (Owen Wilson) αφηγείται τη μαστούρα του με το πεγιοτ όπου σκέφτεται ότι ένιωθε να πέφτει από τον Βεζούβιο(Mount Vesuvius). Στο The Matrix ο Neo χαιρετιέται από ένα γκρουπ ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης και τησ κυρίας με το τατουάζ με το λευκό κουνέλι, στο δρόμο του για να συνατήσει το Μορφέα, πριν φύγουν από το διαμέρισμα του Νέο, ένασ από τουσ άντρες του γκρουπ λέει ότι η μεσκαλίνη είναι "..the only way to fly." Στην 6η σαιζόν Part II του The Sopranos, Tony Soprano παίρνει πεγιότ και καταλαβαίνει καλύτερα τη ζωή.
via wikipedia
Συνεχείς αναφορές κάνει στο πεγιότ ο Τομ Ρόμπινς στο βιβλίο του "Even cowgirls get the blues"
.jpg)
συνεχίζεται...
9.01.2012
last days of summer
Τελευταία μέρα του καλοκαιριού χτες, 31 αυγούστου. Όλοι γυρμάμε πίσω, στη βάση μας, στη ρουτίνα μας, στη δουλειά μας - όσοι έχουμε. Και τώρα τι;
Σεπτέμβρης, περνάει χωρίς να το καταλάβεις καλά καλά , θα δεις τους φίλους σου θα πείτε πως περάσατε στις διακοπές, πάρτις στο κέντρο της πόλης με ακόμα μαυρισμένα και γυμνά κορμιά, νύχτες πρεμιέρας -που κάθε χρόνο τις περιμένουμε πως και πως- και τσουπ μπήκε οκτώβρης χωρίς να το καταλάβεις, 28η οκτωβρίου, αργία, σούπερ και νάσου ο νοέμβρης να σε βρει να προετοιμάζεσαι για τα χριστούγεννα. Δεκέμβρης μήνας γιορτής, θα είναι φέτος άραγε, με την οικονομική κρίση που όσο πάει και χειροτερεύει. Γενάρης, νέο έτος ίσως νέα ελπίδα ώστε να βρούμε μία σωτηρία για τη χώρα, από το 2008 η κρίση - πόσο πια. Φλεβάρης -Μάρτης κρύο πολύ ευτυχώς έχουμε τις απόκριες να ξεχαστούμε και να μεταμφιεστούμε σε ότι φαντασιωνόμαστε. Και να΄τος και ο Απρίλης, πάσχα και φαί πολύ πως θα χάσουμε τα κιλά για το καλοκαίρι που πλησιάζει. Ναι, είναι μάιος τα λουλούδια ανθίζουν, ευφορία, ήλιος και μια γλυκιά ζεστασιά που σε κάνει να θες να ξεμυτίσεις με τα καλοκαιρινά σου ρουχαλάκια. Ιούνιος Hell yeah it's summer again!!!
κι έτσι οι μέρες περνούν.......
Σεπτέμβρης, περνάει χωρίς να το καταλάβεις καλά καλά , θα δεις τους φίλους σου θα πείτε πως περάσατε στις διακοπές, πάρτις στο κέντρο της πόλης με ακόμα μαυρισμένα και γυμνά κορμιά, νύχτες πρεμιέρας -που κάθε χρόνο τις περιμένουμε πως και πως- και τσουπ μπήκε οκτώβρης χωρίς να το καταλάβεις, 28η οκτωβρίου, αργία, σούπερ και νάσου ο νοέμβρης να σε βρει να προετοιμάζεσαι για τα χριστούγεννα. Δεκέμβρης μήνας γιορτής, θα είναι φέτος άραγε, με την οικονομική κρίση που όσο πάει και χειροτερεύει. Γενάρης, νέο έτος ίσως νέα ελπίδα ώστε να βρούμε μία σωτηρία για τη χώρα, από το 2008 η κρίση - πόσο πια. Φλεβάρης -Μάρτης κρύο πολύ ευτυχώς έχουμε τις απόκριες να ξεχαστούμε και να μεταμφιεστούμε σε ότι φαντασιωνόμαστε. Και να΄τος και ο Απρίλης, πάσχα και φαί πολύ πως θα χάσουμε τα κιλά για το καλοκαίρι που πλησιάζει. Ναι, είναι μάιος τα λουλούδια ανθίζουν, ευφορία, ήλιος και μια γλυκιά ζεστασιά που σε κάνει να θες να ξεμυτίσεις με τα καλοκαιρινά σου ρουχαλάκια. Ιούνιος Hell yeah it's summer again!!!
κι έτσι οι μέρες περνούν.......
4.19.2012
Η λίστα τουΤΙΜΕS με τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους του κόσμου για το 2012
4.03.2012
3.20.2012
3.15.2012
Η τέχνη της υποκριτικής (aka Είμαστε όλοι θεατρίνοι...)
Πάντοτε η σχέση μου με το επάγγελμα του ηθοποιού δεν ήταν και η καλύτερη. Τους θεωρούσα επαγγελματίες υποκριτές, ανθρώπους οι οποίοι κάνουν επάγγελμα το ψέμα και τους γίνεται τόσο οικείο που δε διστάζουν να το χρησιμοποιήσουν ανά πάσα στιγμή χωρίς κανείς να τους καταλαβαίνει.
Κάποτε μας είχε πει ένας καθηγητής στη σχολή, όταν μας δίδασκε μάθημα για την ψυχολογία καταναλωτή -μάθημα για το πως μπορείς να δημιουργείς ανάγκες στον καταναλωτή από εκεί που δεν υπάρχουν (!) άλλο ένα στοιχείο της καπιταλιστικής μας κοινωνίας- ότι όταν κάποιος ψεύδεται, αυτόματα οι κόρες του ματιού του πηγαίνουν προς τα αριστερά καθώς τα μάτια συνδέονται με το αριστερό κομμάτι του εγκεφάλου - τη φαντασία. Δε θα κρύψω ότι αυτό το αποκαλυπτικό τρυκ με είχε γοητεύσει, είναι το μόνο πράγμα που θυμάμαι ακόμα από αυτό το μάθημα του στυγνού καπιταλισμού και ότι προσπαθούσα να το εφαρμόσω και στη ζωή μου. Τόσο για να αποκαλύψω κάποιον που πιθανότατα θα ψευδόταν - και τα ίδια του τα μάτια θα τον ξεσκέπαζαν - όσο και για να μπορέσω να ελέγξω τη φύση, λέγοντας ψέματα αλλά εκπαιδεύοντας τα μάτια μου. Φυσικά δεν πολυασχολήθηκα, μου φάνηκε ανούσιο. Προτίμησα απλά να λέω την αλήθεια.
Εδώ ταιριάζει το ρητό "τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής"; Άραγε στους κάθε λογής επαγγελματίες ψεύτες είναι;
Ο προβληματισμός μου όμως δεν τελειώνει εδώ. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι όσο και απεχθάνομαι την υποκριτική τέχνη, όσο και να μη μου ταιριάζει, σήμερα όλοι είμαστε υποκριτές.
Υποκρινόμαστε σε όλη την έκφανση της καθημερινότητας μας.
Στη δουλειά που κολακεύεις αφεντικό και συναδέλφους γιατί φυσικά θέλεις να έχεις καλές σχέσεις ενώ τους αντιπαθείς μέχρι αηδίας, τι μπορείς να κάνεις ωστόσο, καλό είναι να κρατιούνται κάποιες ισορροπίες..Υποκρίνεσαι ότι συμπαθείς τον τάδε ή τον δείνα γιατί έχει εξουσία, και δε μπορεί, κάποια στιγμή θα σου χρειαστεί...
Στους φίλους σου που θέλεις να είσαι αρεστός και να σε θαυμάζουν γιατί είσαι και πολύ γαμάτος.. πας στα πιο προχώ πάρτυ, φοράς χιπστερορούχα, πήρες και ποδήλατο για να συμβαδίζεις με το πνεύμα της εποχής, κι ας μην το χρησιμοποιείς ποτέ, φωτογραφίες στο φέισμπουκ ανέβηκαν, και μάλιστα συγκέντρωσες διθυραμβικά σχόλια. Τον σκοπό σου τον πέτυχες. Πόσο γαμάτος νιώθεις; Στην πραγματικότητα..
Είμαστε όλοι υποκριτές. άλλοι ελαφρά τη καρδία, άλλοι καταπιέζονται αλλά μπαίνουν καλά στο ρόλο τους. Όσο μεγαλώνει κανείς, δυστυχώς καταλαβαίνει ότι μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει.
Το πρόβλημα είναι όταν αυτή η υποκρισία κουκουλώνει εκείνες τις σχέσεις οι οποίες εκ της φύσης τους είναι αγνές και μας εκφράζουν. Η οικογένεια, οι λίγοι καλοί φίλοι, κάποια αγαπημένα πρόσωπα.
Κάποτε μας είχε πει ένας καθηγητής στη σχολή, όταν μας δίδασκε μάθημα για την ψυχολογία καταναλωτή -μάθημα για το πως μπορείς να δημιουργείς ανάγκες στον καταναλωτή από εκεί που δεν υπάρχουν (!) άλλο ένα στοιχείο της καπιταλιστικής μας κοινωνίας- ότι όταν κάποιος ψεύδεται, αυτόματα οι κόρες του ματιού του πηγαίνουν προς τα αριστερά καθώς τα μάτια συνδέονται με το αριστερό κομμάτι του εγκεφάλου - τη φαντασία. Δε θα κρύψω ότι αυτό το αποκαλυπτικό τρυκ με είχε γοητεύσει, είναι το μόνο πράγμα που θυμάμαι ακόμα από αυτό το μάθημα του στυγνού καπιταλισμού και ότι προσπαθούσα να το εφαρμόσω και στη ζωή μου. Τόσο για να αποκαλύψω κάποιον που πιθανότατα θα ψευδόταν - και τα ίδια του τα μάτια θα τον ξεσκέπαζαν - όσο και για να μπορέσω να ελέγξω τη φύση, λέγοντας ψέματα αλλά εκπαιδεύοντας τα μάτια μου. Φυσικά δεν πολυασχολήθηκα, μου φάνηκε ανούσιο. Προτίμησα απλά να λέω την αλήθεια.
Εδώ ταιριάζει το ρητό "τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής"; Άραγε στους κάθε λογής επαγγελματίες ψεύτες είναι;
Ο προβληματισμός μου όμως δεν τελειώνει εδώ. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι όσο και απεχθάνομαι την υποκριτική τέχνη, όσο και να μη μου ταιριάζει, σήμερα όλοι είμαστε υποκριτές.
Υποκρινόμαστε σε όλη την έκφανση της καθημερινότητας μας.
Στη δουλειά που κολακεύεις αφεντικό και συναδέλφους γιατί φυσικά θέλεις να έχεις καλές σχέσεις ενώ τους αντιπαθείς μέχρι αηδίας, τι μπορείς να κάνεις ωστόσο, καλό είναι να κρατιούνται κάποιες ισορροπίες..Υποκρίνεσαι ότι συμπαθείς τον τάδε ή τον δείνα γιατί έχει εξουσία, και δε μπορεί, κάποια στιγμή θα σου χρειαστεί...
Στους φίλους σου που θέλεις να είσαι αρεστός και να σε θαυμάζουν γιατί είσαι και πολύ γαμάτος.. πας στα πιο προχώ πάρτυ, φοράς χιπστερορούχα, πήρες και ποδήλατο για να συμβαδίζεις με το πνεύμα της εποχής, κι ας μην το χρησιμοποιείς ποτέ, φωτογραφίες στο φέισμπουκ ανέβηκαν, και μάλιστα συγκέντρωσες διθυραμβικά σχόλια. Τον σκοπό σου τον πέτυχες. Πόσο γαμάτος νιώθεις; Στην πραγματικότητα..
Είμαστε όλοι υποκριτές. άλλοι ελαφρά τη καρδία, άλλοι καταπιέζονται αλλά μπαίνουν καλά στο ρόλο τους. Όσο μεγαλώνει κανείς, δυστυχώς καταλαβαίνει ότι μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει.
Το πρόβλημα είναι όταν αυτή η υποκρισία κουκουλώνει εκείνες τις σχέσεις οι οποίες εκ της φύσης τους είναι αγνές και μας εκφράζουν. Η οικογένεια, οι λίγοι καλοί φίλοι, κάποια αγαπημένα πρόσωπα.
3.09.2012
Subscribe to:
Posts (Atom)