όταν ο κόσμος πια θα έχει τελειώσει.. και θα μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή στο BIOS

Το άρωμα του ονείρου

"Η δευτερεύουσα αποστολή ενός καθρέφτη του μπάνιου είναι να καταγράφει τους παφλασμούς που συμβαίνουν μέσα στον πνευματικό βούρκο".

"Υπάρχει ένα σημείο όπου η υψηλή επιστήμη υπερβαίνει το τεχνολογικό επίπεδο και εισέρχεται στο ποιητικό"

" Η ψυχή αντλεί την τροφή της μέσα από την αίσθηση της όσφρησης"

Επιθυμία και Δυστυχία

"Ένα μεγάλο μέρος της ζωής ισοδυναμεί με δυστυχία, τη δυστυχία την προκαλεί η επιθυμία, άρα αν εξαλειφθεί η επιθυμία θα εξαλειφθεί και η δυστυχία. Αυτό αληθεύει αρκετά. Σίγουρα στον κόσμο υπάρχει πολλή δυστυχία, αλλά υπάρχει και αρκετή απόλαυση. Αν κάποιοσ αποδιώξει την απόλαυση για ν' αποφύγει τη δυστυχία, τότε τι έχει κερδίσει; Μια ζωή δίχως δυστυχία και δίχως ευχαρίστηση είναι μια ζωή ουδέτερ, άδεια ζωή, είναι το τίποτα του κενού. Το να επιζητείς πραγματικά τη μηδαμινότητα του τίποτα είναι χειρότερο κι από ήττα. Είναι δειλία, στενοκαρδία, είναι μια ατιμωτική υποχώρηση και παράδοση άνευ όρων. Σαν τα μωρά παιδιά που φοβούνται τόσο πολύ τον πόνο, ώστε απορρίπτουν τα μύρια γλυκά θαύματα της ζωής για να προστατευθούν από το πλήγμα. Πώς μπορείς να σεβαστείς μια τέτοια αδυναμία, πώς μπορείς να θαυμάσεις έναν τέτοιο άνθρωπο που συνειδητά ενστερνίζεται την κενότητα, τη μετριότητα και την ασφάλεια αντί να ρισκάρει την πιθανή οδύνη που μπορεί να προκύψει από κάποιες απογοητεύσεις;"

"Αν η επιθυμία προκαλέι οδύνες, ίσως αυτό να γίνεται επειδή δεν επιθυμούμε με σύνεση ή επειδή είμαστε αδέξιοι στο να αποκτήσουμε εκείνο που επιθυμούμε. Αντί να κρυβόμαστε μέσα σ' ένα πέπλο από προσευχές χτίζοντας τοίχους ολόγυρά μας ενάντια στον πειρασμό, γιατί να μη γινόμαστε πιο επιδέξιοι στην ολοκλήρωση της επιθυμίας; Η σωτηρία είναι για τους αδύναμους, αυτό τουλάχιστον πιστεύω εγώ. Δε θέλω τη σωτηρία, εγώ θέλω ζωή, ζωή στην πληρότητά της, τόσο τη μιζέρια της όσο και το μεγαλείο της. Αν οι θεοί φορολογούν την έκσταση, είμαι πρόθυμος να πληρώσω. Αλλά και σε κάθε ευκαιρία, θα διαμαρτυρηθώ για τους φόρους τους, κι αν ο Οντίν ή ο Σίβα ή ο Βούδας ή αυτός  ο -πώς τον λένε- ο Χριστιανός, δε δεχτούν τη διαμαρτυρία μου, τότε κι εγώ θα δεχτώ την οργή τους. Δε μπορώ να πιστέψω ότι τα πιο απολαυστικά πράγματα της ζωής απλώθηκαν μπροστά μας μόνο και μόνο για να μας βάλουν σε δοκιμασία και να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την απόκτηση του μεγάλου βραβείου: της ασφάλειας του τίποτα. Ένα τέτοιο φτηνό παιχνίδι με τη ζωή είναι ανάξιο τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τους θεούς"

Έρωτας και Χωρισμός

"Η υψηλότερη λειτουργία του έρωτα αντικαθρεφτιζεται στο γεγονός ότι κάνει τον αγαπημένο μας μια μοναδική και αναντικατάστατη ύπαρξη. Παρόλα αυτά οι ερωτευμένοι εξακολουθούν να τσακώνονται. Πολύ συχνά τσακώνονται για να ξαναφορτίσουν την ατμόσφαιρα ανάμεσά τους, για να ζωηρέψουν τον τόνο της σχέσης τους. Σπάνια οι καβγάδες έχουν τις ρίζες τους στα βαθία νερά κάποιας σοβαρής αιτίας, αλλά όταν υπάρχει πραγματικά μια τέτοια αιτία, τότε οι καβγάδες συνοδεύονται από μια ιδιαίτερη θλίψη, επειδή το μυαλό ργεί περισσότερο από την καρδιά να γιατρευτεί και τέτοιοι καβγάδες μπορούν να καταστρέψουν μια σχέση, ακόμα κι αν η σχέση αυτή έχει ευδοκιμήσει για πολλά χρόνια".

Θεοί και Άνθρωποι

"..σαν θεός θα ζει όσο καιρό οι άνθρωποι πιστεύουν σ'αυτόν, οι άνθρωποι ελέγχουν το πεπρωμένο των θεών τους. Θα μπορούσες ακόμα να πεις ότι οι άνθρωποι δημιουργούν τους θεούς τους, όσο και οι θεοί δημιουργούν τους ανθρώπους, γιατί όπως το καταλαβαίνω εγώ, όσο κι αν είμαι αμόρφωτη, αυτό είναι κάτι αμοιβαίο. Οι θεοί και οι άνθρωποι δημιουργούν οι μεν τους δε, αλλά με δοιαφορετικό τρόπο".

 Ευτυχία και Δυστυχία

"Η πραγματικότητα είναι κάτι το υποκειμενικό και σ'αυτόν τον πολιτισμό υπάρχει μία τάση, να θεωρεί κάτι σαν σημαντικό μοναχά όταν είναι σοβαρό και άχαρο. Και έχεις δίκιο για τους χαζοχαρούμενους, μόνο που δεν είναι ευτυχισμένοι αλλά λοβοτομημέμοι. Αλλά και οι εξυπνοκατσούφηδές σου, είναι το ίδιο γελοίοι. Όταν δεν είναι ευτυχισμένος, φτάνεις να δπίνεις μεγάλη σημασία στον εαυτό σου και αρχίζεις να τον παίρνεις πολύ στα σοβαρά. Οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι, εννοώ δηλαδή, οι άνθρωποι που πραγματικά γουστάρουν τους εαυτούς τους, δε σκέφτονται και τόσο πολύ τους εαυτούς τους. Ο δυστυχισμένος αγανακτεί όταν προσπαθείς να τον ευθυμήσεις γιατί αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάψει ν' ασχολείται με τον εαυτό του και ν' αρχίσει να προσέχει τον κόσμο ολόκληρο. Η δυστυχία είναι η υπέρτατη μορφή αυτοενασχόλησης".

Το άρωμα των λουλουδιών

" Το άρωμα βασικά είναο ο σεξουαλικός προσελκυστήρας των λουλουδιών ή στην περίπτωση των ζώων, η βαρβατίλα. Καθώς εκκρίνεται από τους αναπαραγωγικούς αδένες των φυτών και των άλλων όντων, η μυρωδιά αυτή είναι το άρωμα της δημιουργίας, ένα σήμα που εκπέμπεται στις αισθήσεις μας από τις γενετήσιες δυνάμεις της Γης - ένα μήνυμα επίδας και ένα μήνυμα απόλαυσης."
Δεν είναι άξιο αορίας, λοιπόν, ότι η εκκλησία έφτασε στο σημείο να εξοιμώσει το άρωμα με την αμαρτία και τη δυσωδία με την αγιότητα. Λέγεται ότι ορισμένοι άγιοι παραμελούσαν τόσο ολοκληρωτικά τις συνηθισμένες απαιτήσεις της ατομικής υγιεινής που ο ίδιος ο Σατανάς τρόμαζε μόλις τους πλησίαζε και το έβαζε στα πόδια - από εκεί προέρχεται και η φήμη τους για αγιοσύνη. Κατά περιόδους, η Εκκλησία έδειξε την εύνοιά της για τα θυμιάματα και τα μυρωδικά έλαια. Οι αρωματικές ουσίες ήταν από παλία ένα σημαντικό στοιχείο των τελετουργιών. Συνολικά, ωστόσο, η Εκκλησία έπρεπε να αντιταχθεί στο άρωμα γιατί δε μπορούσε να αποφύγει το συμπέρασμα ότι το άρωμα είναι μια σιωπηρή πρόκληση σε απαγορευμένες σεξουαλικές ενασχολήσεις.
Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον πολεμιστή των Ζουλού που άλειφε το κορμί του με λίπος λιονταριού και στη μοντέρνα γυναίκα που αλείβει το δικό της με κάποιο ακριβό άρωμα. Ο ενας προσπαθούσε να αποκτήσει το θάρρος του βασιλιά των ζώων και η άλλη προσπαθεί να αποκτήσει την ακαταμάχητη σεξουαλικότητα των λουλουδιών. Η βασική αρχή είναι η ίδια.
Σύμφωνα με την αντίληψη της ανθρωπολογικής επιστήμης για την ομοιοπαθητική μαγεία, το άρωμα είναι το μέσο με το οποίο η γυναίκα σφετερίζεται μαγικά τις σεξουαλικές δυνάμεις του λουλουδιού. 

 Ζωή και Θάνατος

"Ίσως το πιο φοβερό (ή το πιο υπέροχο) πράγμα που μπορεί να συμβεί σε έναν ευφάνταστο νεολαίο, πέρα από την κατάρα (ή την ευλογία) αυτής της ίδιας φαντασίας, είναι η απροετοίμαστη έκθεσή του στηζωή που βρίσκεται έξω από την προσωπική του σφαίρα - αυτή η ξαφνική αποκάλυψη πως υπάρχει ένα εκεί, πέρα από το εδώ της προσωπικής του ζωής"

"'Οταν κάποιος ζει μια "δραστήρια" ζωή, όταν κάποιος έχει στόχους, ιδανικά, ένα σκοπό για να μάχεται, αυτό το άτομο ενοχλείται όταν η σκέψη του αποσπάται, παροδικά από αυτό το βαρύ γιαταγάνι που κρέμεται από μια τρίχα ποντικού ακριβώς πάνω από το κεφάλι του. Εμείς, ο καθένας μας έχουμε ένα εισιτήριο για το ταξίδι, κι αν το ταξίδι είναι ενδιαφέρον (αν δεν είναι, το φταίξιμο είναι μονάχα δικό μας) τότε απολαμβάνουμε το τοπίο, αλληλενεργούμε με τους συνταξιδιώτες μας, επισκεπτόμαστε συχνά τις τουαλέτες και τα βαγκόν-ρεστοράν αλλά σπάνια σηκώνουμε το εισιτήριό μας στο φως όπου μπορούμε να διβάσουμε καθαρά τον πολύ απλά διατυπωμένο προοριμό του: την Άβυσσο".
"Το να ζεις μοναχά με μελλοντικές επιθυμίεςείναι μια στάση αντίθετη προς τη ζωή όσο και η προσκόλληση στο παρελθόν. Τόσο η νοσταλγία όσο και η ελπίδα είναι εμπόδια της αυθεντικής εμπειρίας".

It's all about dots and vintage colors

When I think of 'home' I think of apple pies

When I think of 'home' I think of orange trees

When I think of 'home' I think of butterflies

When I think of 'home' I think of bumble bees